Het is bijna 11.00 uur en de bel gaat. Ik heb een afspraak staan voor een reading met een nieuwe cliënt. Het leuke, maar tegelijkertijd ook spannende, van een reading is dat ik tot het moment van beginnen geen idee heb waar het gesprek over zal gaan. Komt de cliënt voor inzichten over familie, vrienden, werk, relaties of voor contact met overleden dierbaren? Elke keer sta ik weer versteld van de intelligentie van de ‘andere kant’ en ga ik er meer op vertrouwen dat datgene wat nodig is vanzelf komt. Zo ook vandaag….

Ik doe de deur open en voor mij staat een vrouw. Er volgt een vriendelijke glimlach, alsof wij elkaar al langer kennen. Eenmaal binnen geef ik haar een glas water en nemen we plaats. Na een korte introductie over mijn manier van werken begin ik mij af te stemmen op haar energie.
Dat is vaak hoe ik een reading begin. Op dat moment word ik mij bewust van twee dierbaren aan de andere kant die heel graag hun aanwezigheid kenbaar maken. Ik kan er niet omheen en besluit ze direct aan het woord te laten. Ik wijk hiermee af van mijn normale werkwijze. “Laat hen dan maar komen met het verhaal”, denk ik.

Er staan een man en een vrouw bij mij en nadat we weten wie de man is en waarvoor hij komt, is de vrouw aan de beurt. Ze begint mij allerlei details over haar leven te laten zien. Ik heb sterk het gevoel dat het haar overleden moeder is. Wanneer ik de details met mijn cliënt deel is er twijfel: “Nee, niet echt, hmm het zou kunnen.”

Vaak gebeurt het dat klanten van tevoren hopen dat er een specifiek iemand van de andere kant naar voren komt. Helaas werkt mediumschap niet hetzelfde als een telefoonlijn en kan ik dat dus nooit beloven. Ook nu had mijn klant gehoopt op iemand anders. Vaak is de focus dan helemaal op die persoon en worden de feiten niet herkend omdat die niet bij deze persoon passen.

Ik vraag haar even de focus op een specifiek persoon los te laten en dan valt ineens het kwartje. De blik in haar ogen verandert en ze toont een enorme blijdschap! Door de verkeerde focus had ze de persoon niet direct herkend. Nu valt alles op zijn plek. Dit kon niet missen, het was inderdaad haar overleden moeder. Eén feit kan ze alleen niet plaatsen: het getal 46. Ze kon geen link bedenken tussen haar moeder en het getal 46. Geen huisnummer, geen geboortejaar, geen leeftijd bij overlijden, en toch blijf ik maar het getal 46 zien.

Nadat haar moeder heeft verteld waarvoor ze kwam, hebben we het consult afgerond. Enorm blij verliet mijn cliënt de praktijk: “Geweldig, ik ga met zo’n fijn gevoel naar huis. Hier kan geen medicijn tegenop!” Ik was erg onder de indruk van wat dit contact met mijn cliënt en haar overleden moeder deed.

Een dag later krijg ik een e-mail van haar. Ze vertelt mij dat ze zo blij is met het gelegde contact met haar moeder. Ze is overleden toen mijn cliënt 18 jaar was. Jarenlang heeft ze gebeden of ze één keer over haar moeder mocht dromen. Het was haar heel veel waard om haar nog even te kunnen zien en het gevoel te hebben bij haar te zijn.

Tot op de dag van vandaag was er geen enkele droom gekomen, maar één ding is haar wel duidelijk geworden sinds het consult: het is dit jaar precies 46 jaar geleden dat haar moeder is overgegaan en vandaag is haar droom alsnog werkelijkheid geworden.